Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Geland onder applaus
er is nog geen ontwaken
maar ik ben klaar met
vreemde handen die mij raken
die zich bruut alles eigen maken
wat ik ooit heb liefgehad
de dagen zijn verdwenen
in een samen wachten op
ik ben hier niet alleen
maar wel verdwaald tussen
emoties die ik niet begrijp
in een langzaam ordenen
sluit zich de chaos die mij
onverhoeds is overkomen
ik ben geland onder applaus
eindelijk voelt het weer als thuis
Afscheid
het is raar, raar om te weten dat je er niet meer bent,
het gemis is er elke dag,
de tranen die vallen, de verdriet en de pijn
waarom moest jij degene nou zijn?
het doet pijn om je los te laten,
moeilijk om er over te praten,
de pijn is niet zichtbaar,
maar van binnen, van binnen is mijn hart kapot,
die niet geheeld zal kunnen worden,
pas als ik weer bij jou ben, heb ik de rust die ik zocht!
Herinnering
Ik ben het beu, ik ben het zat!
Ik heb er nu genoeg van gehad!
Ze speelden met me, kwelden me,
maar nog het meest van al deden ze me zoveel pijn!
Het is nu over, voorgoed voorbij...
Bewaar die herinnering aan jou en mij.
Afscheid
Dagen bladeren voorbij.
Jij kijkt naar mij.
Ik zie je ogen, je mooie blauwe ogen.
Je wenkbrauwen, zijn zo grappig.
De manier waarop je keek was toch zo schattig.
Je woorden waren altijd groot, maar machtig.
De manier waarop je liep, was prachtig.
Dagen bladeren voorbij.
Jij houdt vast niet meer van mij.
Ik zie je ogen, je blauwe ogen.
Ze kijken niet zoals ze keken.
Want die zien me niet. ze kijken naar de verte.
Dagen bladeren voorbij.
Ik zie je, je lacht naar mij.
Maar ik niet naar jou.
Het is tijd om alvast te gaan,
Afscheid.
Het eerste bestaan
nog is er het beeld
de foto's en
plaats in je leven
maar de knop is om
nieuwe structuren
zijn even niet aan te geven
alles zal slijten
een andere rangorde krijgen
met liefde en warmte gevuld
samen gaat kleuren
onder verschillende namen
in meerdere thuizen
maar het beeld
en de foto's blijven getuigen
van het eerste bestaan
Vergetelheid van geest
ik zag de eindeloze rij
zwaaiende handen
in snelle vaart wilde ik voorbij
maar moest ze
in de ogen kijken om
ook hun afscheid te begrijpen
voelde nog de warmte
van samen ook al
kende ik niet alle namen
stukjes leven kwamen
in herinnering die
oplichtten in hun blikken
weer doofden
in vergetelheid van geest
het was mooi geweest
handen die ooit mijn leven
omspanden zwaaien mij nu uit
nog even en ik ben weer thuis
Mis je, papa
Een dode vader
ik zal jou zo gaan missen.
niet omdat je een vriend was
maar mijn lieve vader.
ik heb geen hart van goud
niet van zilver of smaragd
mooie dingen zullen verdwijnen
seizoenen komen en gaan
maar mijn ware liefde, blijft voor jou bestaan...
geen hart van goud,
geen hart van zilver.
maar wel een hartje dat,
heel veel van je houdt
Samen plezier, samen op reis
Samen een eenheid, samen eigenwijs
Samen kwaad en samen goed
Samen verdriet en samen weer moed
Nu verder zonder jou, dat doet pijn
Te weten nooit meer samen te zijn...
Dit gedichtje was voor jou
Omdat ik zielsveel van je hield en hou.
Echte vriendschap?
Elke dag opstaan met een lach? Nee, dank je, niets voor mij.
Je bent weg, weg van mij.
In mijn hart zit een grote leegte, in die leegte zat jij,
maar nu ben je niet meer aan mijn zij.
Ze zeggen ' Echte vriendschap blijft voor eeuwig bestaan '
Voor eeuwig? Onze vriendschap is verdwenen,
maar weet dat het wel echt was, dat ik wel echt van je hield,
dat je wel die één was waarvan er maar 1 stond.
Onze vriendschap was echt,
omdat ik weet dat je nu aan mij denkt, en ik aan jou.
Ik hou nog steeds van je zoals ik van niemand anders hield.
Weet dat.
Een hart van glas
Ik dacht dat ik je kon vertrouwen, dat ik op je kon bouwen.
Ik dacht dat jij die één was, maar nu zie ik het pas.
Ik dacht dat je geweldig was, maar je hebt een hart van glas.
Jouw hart kan ieder moment breken.
Ik dacht dat jij mij geweldig vond, maar nu weet ik dat ik misstond.
Jij was altijd lief, altijd positief.
Maar toen had je andere vrienden, ik stond daar in m'n ééntje.
Jij zag mij niet staan, waarom doe je mij dit aan?
Ik zal het je nooit vergeven, nooit.
Ik neem afscheid
ik neem afscheid
van velen die mij
liefhebben,
ik vertoef in het laatste
stadium van mijn leven.
ik heb genoeg geleden
mijn schaamte zal voorbij
zijn,
in een beter leven als ik
hier heb.
ik verlang naar de hemel.
het zal niet lang meer duren,
dat ik opgenomen word.
laat mijn wens vervuld worden,
here.
Waarom?
Jij maakte mij compleet.
Jij maakte mij blij.
Jij maakte mij, mij.
Maar toen ging je weg?
Zonder aan mij te denken.
Al die dingen dat ik voor jou heb gedaan,
waren die allemaal voor niets?
Je zei 'Ik moet gaan'.
Waarom heb je mij dit aangedaan?
Waar blijven je beloftes?
Sinds die dag vraag ik mij af 'waarom?'
'Waarom leef ik nog als jij d'r niet bent?'
Ik zal je nooit vergeten.
Ik zal gaan
ik zal gaan zonder iets te zeggen
gaan zonder een groet
maar ik kan je niet vertellen
hoeveel pijn mij dat doet
ik zal niet meer bij je komen
hopelijk doet jou dat goed